انکار یا سرکوب احساستان، شاید لبخند زدن در حالی که عصبانی هستید، ناسالم است. در واقع اکثر متخصصان توصیه می کنند که خشمتان را بروز دهید و آن را سرکوب نکنید. اما بهترین راه ابراز این احساسات چیست؟ فریاد زدن؟ کوبیدن پا بر زمین؟ پاسخ این سوالات “نه” است. در واقع اینگونه واکنش ها، نه تنها باعث ایجاد ترس در دیگران می شود، بلکه اکثر افراد بعد از ابراز شدید عصبانیت، به ناراحتی و آشفتگی قبل از انفجارشان باز می گردند. اما افرادی هستند که در مواجهه با آزردگی های شخصی، با قاطعیت برخورد می کنند. به عبارت دیگر خشم و دیگر هیجاناتن خود را جدی، مستقیم و معقول بیان می کنند که این روش در اکثر موارد، پاسخ های مثبت تری را برمی انگیزد.
پادزهرها:
“ابراز خشم خوب است، اما بهتر است با قاطعیت ابراز شود نه با پرخاشگری”
“از دست دادن کنترل، به سود تو نیست.”
“اگر جای او بودم، دلم میخواست چطور عصبانیت نسبت به من ابراز شود؟”
اگر از کوره در بروم، مردم و هر چیز دیگری روی من خیلی نفوذ دارند”
تنها افکار خودم است که می تواند مرا عصبانی کند”
باور مثبت مخالف این فکر سمی:
“برون ریزی خشم،نوعی خودویرانگری است، ابراز هیجانات به طور قاطعانه، روش سالمی است”
گردآورنده: مریم قائم مقامی، کارشناس ارشد مشاوره
منبع: کتاب یک دقیقه این چهل فکر سمی را کنار بگذار
نویسندگان: دکتر آرنولد لازاروس، دکتر کیلفورد لازاروس، دکتر آلن فی
مترجم:مهرداد فیروزبخت